| Site menu |
 | |
 |
| Section categories |
| |
|
| Tag Board |
|
|
|
| Our poll |
|
WHAT MOVES LIKE
12. CHILD MOVIES ANIMATIONSTotal of answers: 24755
|
|
| Statistics |
| |
|
| Login form |
|
|
|
|
 |  |  |
 | Main » 2010 » December » 2 » Μια εικόνα από το μέλλον
19.30.55 Μια εικόνα από το μέλλον |
Προσοχή:το παρακάτω κείμενο είναι επικίνδυνο για την ψυχική υγεία. Οποιος λοιπόν το διαβάσει, αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Να επισημάνουμε σε κάθε περίπτωση ότι πρόκειται για αποκύημα της φαντασίας του Σον Ο' Γκρέιντι, ενός δημοσιογράφου της «Ιντιπέντεντ».
Βρισκόμαστε στο Βερολίνο, στις 29 Σεπτεμβρίου του2013. Η Ανγκελα Μέρκελ έχει μόλις επανεκλεγεί καγκελάριος με θριαμβευτικό ποσοστό και απευθύνεται στους παραληρούντες συμπατριώτες της από την Πύλη του Βρανδεμβούργου. Ξαφνικά βγάζει από την τσέπη της ένα χαρτονόμισμα των 100 Νέων Μάρκων και το ανεμίζει στο πλήθος. Ολοι καταλαβαίνουν το μήνυμα και την αποθεώνουν.
Ο εφιάλτης του ευρώ τελείωσε. Για την ακρίβεια, είχε τελειώσει δύο χρόνια νωρίτερα, στις 16 Σεπτεμβρίου 2011, όταν το Συνταγματικό ∆ικαστήριο της Καρλσρούης έκρινε αντισυνταγματική την ενίσχυση των ευρωπαϊκών χωρών που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα.
Η ετυμηγορία του δικαστηρίου είχε ανακοινωθεί στις 11.11 το πρωί.
Μέχρι το μεσημέρι, όλες οι τράπεζες της ευρωζώνης είχαν κλείσει τις πόρτες τους. Ή είχαν προσπαθήσει να το κάνουν. Τα χρηματιστήρια στο Παρίσι, τη Φρανκφούρτη, το Λονδίνο, και στη........ συνέχεια σε όλο τον κόσμο, σημείωσαν τη μεγαλύτερη πτώση τους από τη δεκαετία του ‘30. Ολοι συνειδητοποιούσαν πλέον ότι το παλιό ευρώ ήταν άχρηστο, αφού η αξία του ήταν απροσδιόριστη. Το πρώτο κτίριο που λεηλατήθηκε ήταν το υπουργείο Οικονοµικών της Ισπανίας. Οι δυνάµεις ασφαλείας δίστασαν για λίγο, αλλά όταν οι διαδηλωτές έχωσαν λουλούδια στα όπλα τους συντάχθηκαν με το πλήθος.Ο πρωθυπουργός Θαπατέρο υποσχέθηκε ότι θα κάνει αυτό που πρέπει, αλλά ήταν πια αργά: οι Καταλανοί ανακοίνωσαν την ανεξαρτησία τους, προκαλώντας αμηχανία στον ιρλανδό υπουργό Εξωτερικών Τζέρι Ανταμς που πραγματοποιούσε επίσκεψη «αλληλεγγύης» στη Βαρκελώνη.
Τότε πήρε την κατάσταση στα χέρια της η Μέρκελ. Υστερα από μερικά τηλεφωνήματα, ανακοίνωσε την καθιέρωση του Νέου Ευρώ, που αντιστοιχούσε στο 80% της αξίας του παλιού. ∆εν ήταν όμως παρά ένα ημίμετρο.
Την Πρωτοχρονιά του 2012 κυκλοφορούσαν ήδη Νέες ∆ραχμές, Νέα Εσκούδο, Νέα Βελγικά Φράγκα και Νέες Πεσέτες. Και οικάτοχοί τους διαπίστωναν ότι είχαν χάσει γύρω στο 50% της αγοραστικής τους δύναμης. Ακόμη και οι Γάλλοι έβλεπανότι το «Ισχυρό Φράγκο 2» δεν μπορούσε να παρακολουθήσει την κούρσα του Νέου Μάρκου.
Στην τελευταία του συνέντευξη Τύπου, τονΜάιο του 2012, ένας εξαντλημένος Νικολά Σαρκοζί καταδίκαζε τους κερδοσκόπους και τους δημοσιογράφους, χαρακτηρίζοντάς τους «ανόητους παιδεραστές». Είχε μόλις χάσει τις προεδρικές εκλογές από τον Ντομινίκ Στρος-Καν, τον πρώην διευθυντή του ∆ΝΤ που είχε επιστρέψει στη χώρα του. Το κεντρικό προεκλογικό του σύνθημα ήταν: «∆εν πίστεψα ποτέ στο ευρώ!».
Η Ευρωπαϊκή Ενωση ζήτησε από τον Γκόρντον Μπράουν να γίνει πρόεδρος της Ευρώπης, αναγνωρίζοντας ότι είχε δίκιο όταν επέμενε να κρατήσει η χώρα του τη στερλίνα. Αλλά η θέση αυτή ήταν πλέον διακοσμητική.
H AΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ
Κρυφή ατζέντα για την επόμενη 15ετία έχει η κυβέρνηση και με μια σειρά από επικοινωνιακά κόλπα και απόκρυψη των αληθινών περιστατικών, επιχειρεί να περάσει ως επιτυχία την επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων. Η επιμήκυνση από μόνη της, χωρίς κρυφούς αστερίσκους, είναι σωστή και επιβεβλημένη, ωστόσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση κρύβονται πολλά και εξόχως σημαντικά. Το κυριότερο φυσικά είναι μέχρι πότε η Ελλάδα θα περνά "πέτρινα χρόνια”, μέχρι πότε θα υπάρχει η λιτότητα που διαλύει τον κοινωνικό ιστό και δημιουργεί στρατιές ανέργων και φτωχών. Ηδη πάνω από 2.000.000 Έλληνες ζουν με εισόδημα κάτω από 6.000 ευρώ το χρόνο, ποσό που έχει χαρακτηριστεί όριο της φτώχειας.
Η αποκάλυψη από τον σύμβουλο του πρωθυπουργού, κ. Σκιόπα, για το χρόνο διάρκειας της κρίσης είναι εντυπωσιακή: "Αν υποθέσουμε ότι μία γενιά είναι τριάντα χρόνια,θα χρειαστεί το ένα τρίτο μιας γενιάς,δηλαδή δέκα χρόνια”.
Τα αναπάντητα ερωτήματα που έχουν τεθεί στην ελληνική κυβέρνηση αλλά απάντηση δε θα πάρει κανείς στο πλαίσιο της ωραιοποίησης της κατάστασης είναι τα εξής:
* Πόσο θα διαρκέσει η λιτότητα στη χώρα. Ισχύει ότι θα έχουμε άλλα 14 χρόνια σφιχτής εισοδηματικής πολιτικής, με περικοπές μισθών και συντάξεων, πάγωμα αυξήσεων, επιχειρησιακές συμβάσεις που θα φέρουν εργασιακό Μεσαίωνα, ανεργία πάνω από 15% κ.λπ.; Είναι δηλαδή δεδομένο ότι μέχρι το 2024 θα πληρώνει ο λαός; Στην προκειμένη περίπτωση η κυβέρνηση δε λέει ψέμματα αλλά δεν λέει και την αλήθεια. Ο κ. Παπακωνσταντίνου αρνήθηκε ότι θα υπάρξει περαιτέρω επιμήκυνση του Μνημονίου, αλλά ποιος τον πιστεύει όταν έχει ήδη υπογράψει τρία Μνημόνια;
* Λέει η κυβέρνηση ότι το 2013 τελειώνει το Μνημόνιο αλλά θα συνεχίσουν οι αγορές να παρακολουθούν την Ελλάδα. Αυτό τι σημαίνει; Οτι θα συντάσσουμε προϋπολογισμούς μόνοι μας ή ότι θα μας επιβάλλουν νέα μέτρα; Και δε λέμε να γυρίσουμε στο χάλι που είμαστε αλλά θα μπορεί κανείς να πει ότι θα εισπράξει το "μέρισμα” των θυσιών που έκανε, όπως υποσχέθηκε ο Γ. Παπανδρέου;
* Η κυβέρνηση δε λέει την αλήθεια για το αν θα πάρει νέο δάνειο. Μιλά μόνο για την επιμήκυνση της αποπληρωμής. Πώς όμως θα βγει η Ελλάδα στις αγορές το 2014 και μετά και γιατί κάποιοι πιστεύουν ότι δεν θα μας "τσακίσουν” οι αγορές; Επομένως, κάποιος πρέπει να μας πει ότι είναι σίγουρο το νέο δάνειο το οποίο θα εκτινάξει ακόμη περισσότερο το συνολικό χρέος. Με ποιο τρόπο θα το πληρώσουμε και με ποιο επιτόκιο θα πάρουμε τα λεφτά, άγνωστο.
* Λέει η κυβέρνηση ότι αυτή δεν διαπραγματεύτηκε καμιά επιμήκυνση αλλά εκμεταλλεύτηκε την κρίση της Ιρλανδίας και το δάνειο που πήρε. Ψευδέστατος ισχυρισμός. Γνώριζαν από την ώρα που υπέγραφαν το πρώτο Μνημόνιο ότι δεν μπορούν να πληρώσουν σε 3 + 2 χρόνια. Γνώριζαν ότι είναι αδύνατο μια χώρα σε βαθιά ύφεση, με χρέος άνω του 150% και διάλυση της αγοράς και της κοινωνίας, να μπορεί να ανταποκριθεί το 2013 στις υποχρεώσεις της. Ηξεραν αλλά δε μιλούσαν. Η απόφαση για επιμήκυνση μπορεί να δίνει βαθιά ανάσα, αποτελεί, όμως, ομολογία της αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής των τελευταίων 12 μηνών. Τελεία και παύλα.
* Η κυβέρνηση δε λέει κουβέντα για τις διαπραγματεύσεις που θα ξεκινήσουν για το πώς η Ελλάδα θα πάρει περίοδο χάριτος. Κυρίως με τη Γερμανία. Πώς λοιπόν η χώρα μας θα πείσει ότι είναι αναγκαία η νέα βοήθεια; Με τι ανταλλάγματα;
* Και το τελευταίο ερώτημα αλλά καθόλου έσχατο. Αν σκάσει η οικονομία της Πορτογαλίας, τι θα γίνει με την Ελλάδα; Θα πάει σε επιμήκυνση νωρίτερα και για περισσότερα από 11 χρόνια; Κι αν σκάσει και η Ισπανία που πάει η χώρα; Υπάρχει εναλλακτικό σενάριο, σχέδιο αντιμετώπισης μιας διάλυσης της Ευρωζώνης; Και τελικά, έχει σκεφτεί η Ελλάδα τι μπορεί να γίνει με μια συμφωνία για την έκδοση ευρωομολόγου;
Ολα αυτά τα ερωτήματα θα τα βρούμε μπροστά μας σε πολύ σύντομο διάστημα. Κάποιος σοβαρός άνθρωπος στην κυβέρνηση θα βγει να μας μιλήσει για το διακύβευμα που δεν είναι απλά η οικονομία αλλά το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας;
|
|
Category: Ελλάδα |
Views: 474 |
Added by: greekifour
| Rating: 0.0/0 |
|  |
 |  |
 |  |  |
|
| Search |
| |
|
| Calendar |
| |
|
| Entries archive |
| |
|
|
: 27
: 27
: 0